კომუნიკაციის ერთ-ერთი უდიდესი პრობლემა - ეს არის იმის შიში, რომ არ გამოიყურებოდე გაუგებრად, სულელად. თქვენ რაღაცას გეუბნებიან და ეთანხმებით მხოლოდ იმის შიშით, რომ თუ გულახდილად იტყვით რომ არ გესმით - ზურგს შეგაქცევენ.ასეთ დროს მოსაუბრე ცდება და საკუთარ ქცევაში თქვენგან შემდგომშიც ელის გაგებას. ანუ ის თქვენთან კი არ საუბრობს, არამედ იმ სახესთან, რომელიც თქვენ შექმენით, ე.ი. თქვენ უარყოფილი ხართ ყველა ვარიანტში - კომუნიკაციიდან საკუთარი თავი თავად ამოაგდეთ.უარყოფისშიშსმანამდეაქვსმნიშვნელობა, სანამთავადარგჭირდებათსაკუთარითავი, სანამთქვენსცხვორებაშიაზრინაკლებიაანსაერთოდარარის, მანამ, სანამთავადარდაიწყებთპრობლემებისმოგვარებას.და უარყოფის შიში — ეს არის სწორედ იმ მეორე სახის დაკარგვის შიში, რომელიც თქვენს ნაცვლად ეთანხმება გაუგებარ საუბარს. ანუ, თქვენ უნდა უარყოთ ის, რადაგნ საერთოდ არაფერში არ გჭრდებათ.
თუ თქვენ თავად წყვეტთ საკუთარ პრობლემებს, განსაზღვრავთ საკუთარ აზრებს და ჭირდებით საკუთარ თავს, არ არის არანაირი პრობლემა იმაში, რომ გულახდილად თქვათ: «არ მესმის», ან «ეს ჩემთვის უცხოა», ან «ამაზე საუბარი არ მსურს».ამგვარიმიდგომითთქვენმეორემე-სდათქვენსშორისურთიერთობისფორომატიშეიცვლება. ხოლოიმადამიანთანკავშირიდასრულდება, ვისიცარგესმით. დიახ, ასე იქნება და ამაში ტრაგიკული არაფერია. თითოეულ თქვენგანს თავის გზა აქვს. როცა ცეკვის დროს წყვილი სულელურ ილეთებს აკეთბს, პრობლემა შეიძლება იყოს შემდეგი ოთხი რამ:
