საშვილოსნოს პოლიპები – დაავადება რომელსაც ახასიათებს კეთილთვისებიანი წარმონაქმნების გაჩენა, რომლებიც ჩნდება საშვილოსნოს ლორწოვანი გარსის შეზღუდული მოცულობის გამო.

საშვილოსნოს პოლიპების ზომა შეიძლება იყოს რამოდენიმე მილიმეტრიდან რამოდენიმე სანტიმეტრამდე.

მიზეზები

დაავადება ვითარდება ენდომეტრიუმის ანთებითი ცვლილებებისა და ნეიროჰორმონალური ზეგავლენის გამო. ვითარდება საშვილოსნოს ლორწოვანის პათოლოგია.

დაავადების წარმოშობის ძირითადი მიზეზებია:

·         საკვერცხეების ჰორმონალური დისფუნქცია;

·         ენდომეტრიუმის ჰიპერპლაზია;

·         სასქესო გზების ქრონიკული ანთებითი პროცესები;

·         საშვილოსნოს ტრავმები.

სიმპტომები

დაავადებას ახასიათებს:

·         ჭარბი და ხანგრძლივი მენსტრუაცია;

·         მენსტრუაციულ პერიოდებს შორის სისხლდენა;

·         მენოპაუზის დროს სისხლენის გაგრძელება;

·         მუცლის ქვედა ნაწილში წამოვლითი ტკივილები;

·         ბავშვის ჩასახვის შეუძლებლობა.

დიაგნოსტიკა

დაავადების დიაგნოსტიკას ატარებს გინეკოლოგი, რომელიც ნიშნავს:

·         გინეკოლოგიურ დათვალიერებას;

·         საშვილოსნოს და მცირე მენჯის ორგანოების ულტრა-ბგერით გამოკვლევას;

·         საშვილოსნოს ჰიდროსონოგრაფიას;

·         ჰისტეროსკოპიას;

·         ჰისტოლოგიურ გამოკვლევას.

მკურნალობა

აუცილებელი მკურნალობა მოიცავს:

·         ჰორმონალურ თერაპიას;

·         ქირურგიულ ჩარევას.

ოპერატიული ჩარევა შეიძლება მოიცავდეს:

·         საშვილოსნოს ყელის პოლიპის ამოკვეთას;

·         საშვილოსნოს ლორწოვანი გარსის ცვეთას;

·         ენდომეტრიუმის რეზექციას;

·         საშვილოსნოს ამოკვეთას.

საშიშროება

თუ არ მოხდება დროული და ადეკვატური მკურნალობის ჩატარება, შესაძლოა შემდეგი გართულებების განვითარება:

·         პოლიპის ავთვისებიან წანაზარდში გადასხვლა;

·         უნაყოფობა.

რისკის ჯგუფი

ამ ჯგუფში შედიან ქალები:

·         არტერიული ჰიპერტენზიით;

·         სიმსუქნის პრობლემებით;

·         ფარისებრი ჯირკვლის პრობლემებით;

·         შაქრიანი დიაბეტით;

·         იმუნური დარღვევებით;

·         ნერვულ-ფსიკიქური აშლილობით.

პროფილაქტიკა

რეკომენდირებულია:

·         სასქესო ორგანოების დაავადებების დროული მკურნალობა;

·         ბარიერული ტიპის კონტრაცეპტივების გამოყენება;

·         ფეხმძიმობის ქირურგიული გზით შეწყვეტის თავიდან აცილება;

·         წელიწადში 2-ჯერ გინეკოლოგთან ვიზიტი.