საშვილოსნოს მიომა – წარმოადგენს საშვილოსნოს დამაკავშირებელი ქსოვილების და კუნთის უჯრედების შეშუპებას და ხასიათდება კეთილთვისებიანობით. ადგილმდებარეობის და განვითარების ხასიათის მიხედვით მიომა იყოფა სამ ნაწილად:

• საშვილოსნოს შიდა კედლის – ინტრამულარული მიომა;
• საშვილოსნოს შიგნით მზარდი – სუბმუკოზური მიომა;
• საშვილოსნოს გარეთ მზარდი – სუბსეროზული მიომა.

გარდა ამისა, გამოიყოფა საშვილოსნოს ყელის მიომა, რომელიც არაადეკვატური მკურნალობის შემთხვევაში შეიძლება გადავიდეს საშოში. 35 წლის ასაკისთვის ქალების 40%-ს აღენიშნება საშვილოსნოს მიომა.

მიზეზები

დაავადების გამომწვევი მიზეზები შეიძლება იყოს: მემკვიდრეობითი მიდრეკილება, სხვა დაავადებები (დიაბეტი, ჰიპერთირეოზი, ჰიპერტენზია), არაჰარმონიული ინტიმური ცხოვრება.

სიმპტომები

დაავადებას ახასიათებს შემდეგი სიმპტომები:

• ჭარბი ციკლური სისხლდენა;
• ხანგრძლივი ტკივილები;
• ნაყოფის შენარჩუნების პრობლემა;
• შარდის ბუშტისა და ნაწლავების მუშაობის პრობლემები;
• ანემია.

დიაგნოსტიკა

დაავადების დიაგნოსტიკისთვის ტარდება: ულტრა-ბგერითი გამოკვლევა, მაგნიტო-რეზონანსული ტომოგრაფია ან ლაპარასკოპია.  

მკურნალობა

მკურნალობის კურსში შედის: თერაპია, აპარატული მკურნალობა, ქირურგია.

საშიშროება

მიომატოზური კვანძების გაჩენამ შესაძლოა გამოიწვიოს აუცილებელი ჰისტერექტომია - საშვილოსნოს ამოკვეთა. მიომის ფეხის გადაკვანძვა იწვევს პერიტონიტს, რაც ფეხმძიმობის დროს იწვევს ბავშვის დაკარგვას და დედის სიცოცხლეს საფრთხეს უქმნის. მკურნალობის გარეშე დატოვებული საშვილოსნოს მიომა შეიძლება გადაიზარდოს სარკომაში, არღვევს თირკმელების ფუნქციას, აჩქარებს ენდომეტრიოზის დინამიკას.

რისკის ჯგუფი

ამ ჯგუფში შედიან 35 წელს ზემოთ ქალბატონები, რომლებსაც არ აქვთ სქესობრივი კავშირი, გაკეთბული აქვთ ბევრი აბორტი, ჰორმონალური ფონის დარღვევების მქონე ადამიანები.

პროფილაქტიკა

• რეგულარული გინეკოლოგიური კონტროლი;
• აბორტის გამორიცხვა;
• ფიზიკური აქტივობა.