პერიტონიტი – დაავადება, რომელსაც ახასიათებს მუცლის ღრუს სეროზული საფარის ლოკალური ან დიფუზიური ანთებითი პროცესი.

 

მიზეზები

დაავადების გამომწვევი მიზეზებია:

·         შინაგანი ორგანოების დეფექტი, დესტრუქცია;

·         ბაქტერიული ინფექცია;

·         კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაავადებები;

·         მუცლის ღრუს ორგანოების პოსტოპერაციული გართულებები.

 

სიმპტომები

დაავადებას ახასიათებს:

·         მუცლის ძლიერი ტკივილი;

·         შეკრულობა;

·         მუცლის კუნთების დაჭიმულობა;

·         მუცლის შებერილობა;

·         გულის რევა, ღებინება;

·         საერთო სისუსტე;

·         თავბრუსხვევა;

·         სხეულის მაღალი ტემპერატურა;

·         კანის სიფერმკრთალე;

·         ტაქიკარდია.

 

დიაგნოსტიკა

პერიტონიტის დიაგნოსტიკას ატარებს ექიმი-ქირურგი და ნიშნავს შემდეგ პროცედურებს:

·         მუცლის ღრუს ორგანოების ულტრა-ბგერით გამოკვლევას;

·         სისხლის საერთო ანალიზს;

·         მუცლის ღრუს რენტგენოგრაფიას;

·         რექტალურ, ვაგინალურ გამოკვლევას;

·         მუცლის ღრუს პუნქციას;

·         დიაგნოსტიკურ ლაპარასკოპიას.

 

მკურნალობა

ქირურგიული მკურნალობა მოიცავს:

·         ლაპაროტომიას;

·         პერიტონიტის წყაროს მოკვეთას;

·         მუცლის ღრუს პოსტოპერაციულ სანაციას;

·         თხელი ნაწლავის დეკომპრესიის უზრუნველყოფას.

კონსერვატიული მკურნალობა მოიცავს:

·         ანტიბაქტერიულ პრეპარატებს;

·         იმუნომაკორექტირებელ პრეპარატებს;

·         ანტიქოლინესტრაზულ პრეპარატებს;

·         ანტიქოლინერგიულ საშუალებებს;

·         კალიუმის შემცველ პრეპარატებს;

·         ფიზიოთერაპიულ პროცედურებს.

 

საშიშროება

თუ არ მოხდება დაავადების დროული და სათანადო მკურნალობა, შესაძლოა განვითარდეს ორგანიზმის ჩიქრით მოწამვლა და დადგეს ლიტალური შედეგი.

 

რისკის ჯგუფი

·         ღვიძლის დაავადებების მქონე პირები;

·         თირკმლის უკმარისობის მქონე პირები;

·         კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაავადებების მქონე პირები.

 

პროფილაქტიკა

რეკომენდირებულია:

·         ექიმ-გასტროენტეროლოგთან ყოველწლიური ვიზიტი;

·         მუცლის ღრუს ორგანოების ტრავმებისგან თავის დაცვა.