ოტიტი  — დაავადება, რომელიც წარმოადგენს ყურების ანთებით პროცესს. არესბობს მწვავე, საშუალო და ქრონიკული ფორმების. ოტიტი არსებობს ერთმხრივი და ორმხრივი.

ლოკალიზაციის მიხედვით გამოიყოფა:

·         გარე ოტიტი;

·         შუა ოტიტი;

·         შიდა ოტიტი.

ყურიდან გამონადენის მიხედვით არსებობს:

·         სეროზული ოტიტი;

·         ჩირქოვანი ოტიტი.

 

მიზეზები

დაავადების განვითარების მიზეზებია:

·         ოტოლარინგოლოგიური დაავადებების შედეგად დასუსტებული იმუნიტეტი;

·         გარე სასმენი გზის მიკროტრავმები;

·         ყურის ნიჟარაში წყლის შესვლა;

·         ცხვირისა და ცხვირ-ხახის დეფექტები.

 

სიმპტომები

დაავადებას ახასიათებს:

·         ყურების ტკივილი;

·         ყურის ნიჟარის კანის გაწითლება;

·         ყურის დახშობა;

·         სმენის დაქვეითება;

·         მაღალი ტემპერატურა;

·         თავის ტკივილი, თავბრუს ხვევა, წონასწორობის დაკარგვა;

·         ყურის შიგნით მწვავე ტკივილი;

·         ყურიდან სეროზული, სისხლიანი ან ჩირქოვანი გამონადენი.

 

დიაგნოსტიკა

დაავადების დიაგნოსტიკას ატარებს ექიმი-ოტოლარინგოლოგი. მკურნალობის დასადგენად საჭიროა:

·         ოტოსკოპია;

·         ტიმპანომეტრია;

·         ჩირქოვანი გამონადენის დათესვა;

·         შიდა ყურის კომპიუტერული ტომოგრაფია.

 

მკურნალობა

აუცილებელი მკურნალობა მოიცავს:

·         ანტიბიოტიკებს;

·         სპირტიან ბამბის ტამპონებს;

·         თბილ კომპრესებს ყურზე;

·         ფიზიოთერაპევტულ პროცედურებს;

·         ყურის გამორეცხვას ბორის ან ფურაცილინის ხსნარით.

 

საშიშროება

ქრონიკულ ფორმაში გადასული ოტიტი იწვევს შემდეგ გართულებებს:

·         სიყრუეს;

·         საფეთქლის ძვლის ანთებას;

·         ყურის ბარაბანის ქსოვილის დარღვევას;

·         ქოლესტეატომას;

·         მასტოიდიტს;

·         ყურის ბარაბანის დაფის სკლეროზს;

·         სახის ნერვის პარალიჩს;

·         ქალასშიდა ჩირქოვან გართულებებს.

 

პროფილაქტიკა

რეკომენდირებულია:

·         ზედა სასუნთქი გზების დაავადებების დროული მკურნალობა;

·         ცხვირის გამოხოცვა აკურატულად, რომ არ დაზიანდეს შიდა ყური;

·         წელიწადში ერთხელ ექიმ-ოტოლარინგოლოგთან ვიზიტი.