ოსტეოპოროზი  – ძვლის ქსოვილის დაავადება, რომელიც გამოიხატება კალციუმის ნაკლებობაში და იწვევს ძვლების ხშირ მოტეხილობებს.

 

ოსტეოპოროზის სახეობები და კლასიფიკაცია:

·         იდიოპათიური;

·         პოსტმენოპაუზური;

·         იუვენილური (არასრულწლოვანთათვის დამახასიათებელი);

·         სენილური (ასაკოვანი ადმაიანებისთვის დამახასიათებელი). 

სირთულის მიხედვით გამოიყოფა:

·         1 ხარისხის;

·         2 ხარისხის;

·         3 ხარისხის;

·         ზოგჯერ ხდება მე-4 სტადიის კლასიფიცირებაც.

ლოკალიზაციის მიხედვით გამოყოფენ ოსტეოპოროზის შემდეგ სახეობებს:

·         დიფუზიური;

·         სენილური;

·         სისტემური;

·         პოსტმენოპაუზური;

·         პირველადი;

·         მეორადი;

·         ლაქოვანი;

·         ძვლების;

·         მტევნების;

·         ტერფების;

·         ხერხემლის;

·         კისრის;

·         სახსრების;

·         მხარის სახსრის;

·         გავა-წელის;

·         მუხლის სახსრის;

 

მკურნალობა

დაავადების მკურნალობა კომპლექსურია და მოიცავს არამარტო მედიკამენტების მიღებას, არამედ მასაჟებს, სპეციალურ ვარჯიშებს, კვების სწორ რეჟიმს და ზოგადად ცხოვრების ჯანსაღი წესის ქონას. 

ოსტეოპოროზის მკურნალობით დაკავებულია ერთდროულად რამოდენიმე ექიმი, რამდენადაც დაავადება საკმაოდ რთულია და შეიძლება საჭიროებდეს სხვადასხვა თერაპიული მიმართულებების ჩართვას.

 

რისკის ჯგუფი

·         მოხუცები;

·         დაქვეითებული სქესობრივი ჰორმონების მქონე ადამიანები;

·         მემკვიდრეობითი მიდრეკილების მქონე ადამიანები;

·         ნაკლებად მოძრავი ადამიანები;

·         სხეულის წონის დეფიციტის მქონე ადამიანები;

·         ჭარბი ოფლიანობის მქონე ადამიანები.

 

პროფილაქტიკა

რეკომენდირებულია:

·         ვიტამინებისა და მინერალების კომპლექსის მიღება;

·         მოწევაზე და ალკოჰოლზე უარის თქმა;

·         სწორი, დაბალანსებული კვება;

·         ქრონიკული დაავადებების მკურნალობა;

·         D ვიტამინის მიღება.

·         ფიზიკური აქტივობა, შორმისა და დასვენების ბალანსი.

·         სხეულის მასის ნაკლებობასთან ბრძოლა.