ოოფორიტი – გინეკოლოგიური დაავადება, რომელსაც ახასიათებს საკვერცხეების ანთება. მდებარეობის მიხედვით შეიძლება იყოს ცალმხრივი ან ორმხრივი.

მიზეზები

დაავადების გამომწვევი მიზეზებია:

·         გადაციება;

·         მშობიარობა;

·         ფეხმძიმობის ქირურგიული გზით შეწყვეტა;

·         ბარიერული ტიპის კონტრაცეპტივების გარეშე სქესობრივი კონტაქტი;

·         მენსტრუაციის დროს სქესობრივი კავშირი;

·         საშვილოსნოს შიდა გამოყენების სპირალის მოხმარება;

·         ჰიპოდინამია.

სიმპტომები

დაავადებას ახასიათებს:

·         მუცლის ქვედა ნაწილში ძლიერი ტკივილები;

·         ტკივნეული შარდვა;

·         ჩირქოვანი გამონადენი;

·         მაღალი ტემპერატურა;

·         ციებ-ცხელება;

·         სქესობრივი აქტის დროს ტკივილი;

·         სქესობრივი კონტაქტის სურვილის დაქვეითება;

·         მუდმივი სისხლდენა;

·         მუდმივი სქესობრივი კავშირის ქონის მიუხედავად დაფეხმძიმების პრობლემა.

დიაგნოსტიკა

დიაგნოსტიკას ატარებს ექიმი-გინეკოლოგი. მკურნალობის დასადგენად საჭიროა:

·         გინეკოლოგიური დათვალიერება;

·         მცირე მენჯის ორგანოების ულტრა-ბგერითი გამოკვლევა;

·         პჯრ-დიაგნოსტიკა;

·         ბაქტერიოლოგიური გამოკვლევა;

·         ლაპარასკოპია;

·         ჰისტეროსალპინგოსკოპიური გამოკვლევა.

მკურნალობა

აუცილებელი მკურნალობა მოიცავს:

·         ანტიბიოტიკებს;

·         გასაუმტკივარებელ პრეპარატებს;

·         სულფანილამიდებს;

·         ფიზიოთერაპიულ პროცედურებს;

·         კალციუმის ქლორიდს;

·         გინეკოლოგიურ მასაჟს.

მკურნალობა მიმდინარეობს სტაციონარში.

საშიშროება

დაავადების უყურადღებოდ დატოვება იწვევს შემდეგი სახის გართულებებს:

·         საშვილოსნოს მილების გაუვალობას;

·         უნაყოფობას;

·         გარე ორსულობას;

·         პიელონეფრიტს;

·         ცისტიტს;

·         მენსტრუალური ციკლის დარღვევას;

·         მუცლის ღრუს ორგანოების აბსცესს.

რისკის ჯგუფი

·         ქალები, რომლებიც ხშირად იცვლიან პარტნიორს და არ აქვთ დაცული სქესობრივი კავშირი;

·         ფეხმძიმე ქალები;

·         შარდ-სასქესო ორგანოების ანთებითი პროცესის მქონე ქალები.

პროფილაქტიკა

რეკომენდირებულია:

·         ინტიმური ჰიგიენის წესების დაცვა;

·         მცირე მენჯის ორგანოების გადაციებისგან დაცვა.