იცენკო-კუშიგინის დაავადება
იცენკო-კუშიგინის დაავადება – ახასიათებს ნეიროენდოკრინული მოშლილობა, რომელიც ვითარდება ჰიპოთალამო-ჰიპოფიზ სისტემის დაზიანების, ადრენოკორტიკოტროპული ჰორმონის და თირკმელზედა ჯირკვლის ჰიპერფუნქციის შედეგად.
მიზეზები
დაავადება ჩნდება რეგულარული მექანიზმების დარღვევისას, რომელიც აკონტროლებს ჰიპოთალამო-ჰიპოფიზ სისტემას. დაავადების გამოვლინება დაკავშირებულია პირველ რიგში თირკმელზედა ჯირკვლის ჰორმონის (კორტიკოსტეროიდების) ჭარბ გამოყოფასთან.
იცენკო-კუშიგინის დაავადების მიზეზებია:
· გენეტიკური მიდრეკილება;
· ჰიპოფიზის სიმსივნე;
· ადრენოკორტიკოტროპული ჰორმონის ჭარბი სინთეზი;
· ფილტვის ან კუჭქვეშა ჯირკვლის კიბო;
· ბრონქების ადენომა;
· თავის ტვინის ტრავმები, ინფექციური დაავადებები;
· გლუკოკორტიკოიდების შემცველი პრეპარატების ხანგრძლივად მიღება.
ქალებში დაავადების მაპროვოციერებელი ფაქტორი არის მშობიარობა.
იცენკო-კუშიგინის დაავადების სიმპტომები
დაავადების დამახასიათებელი სიმპტომები ვლინდება შემდეგი სახით:
· გაცხიმოვნება (განსაკუთრებით სახეზე, ყელზე, მუცელზე, მკერდზე);
· სახეზე ცხელების მსგავსი სიწითლე;
· ძლიერი გამონაყარი კანზე;
· ყელზე კანის გამუქება;
· კუნთების ატროფია;
· ძვლებში მტვრევა, ოსტეოპოროზის წარმოქმნა;
· კიდურების მოცულობის შემცირება;
· სისხლჩაქცევები, მუცლისა და თეძოების ადგილას დაჭიმულობა;
· არტერიული წნევის აწევა;
· თავის ძლიერი ტკივილი;
· ქალებში მენსტრუალური ციკლის დარღვევა.
დაავადების სიმპტომები ძალიან ჰგავს იცენკო-კუშიგინის სინდრომის გამოვლინებას, მაგრამ ორივე დაავადებას განსხვავებული ეტიოლოგია აქვს.
დიაგნოსტიკა
იცენკო-კუშიგინის დაავადების დიაგნოსტიკას ატარებს ექიმი-ენდოკრინოლოგი. იმისათვის, რომ დაავადების მკურნალობა დაინიშნოს ექიმი ნიშნავს:
· სისხლისა და შარდის საერთო ბიოქიმიურ ანალიზს;
· თავის ტვინის მაგნიტო-რეზონანსულ ტომოგრაფიას;
· თავის ქალის, თურქული კეხის რენტგენოგრაფიას;
· დიაგნოსტიკურ ტესტს დექსამეტაზონით, კორტიკოლიბერინით და ადრენოკორტიკოტროპული ჰორმონით;
· კომპიუტერულ ტომოგრაფიას, მუცლის ღრუს ორგანოების მაგნიტო-რეზონანსულ ტომოგრაფიას.
იცენკო-კუშიგინის დაავადების მკურნალობა
აუცილებელი მკურნალობა მოიცავს:
· კორტიკოსტეროიდების და ადრენოკორტიკოტროპული ჰორმონების გამომუშავების შემამციერბელ პრეპარატებს;
· პრეპარატებს, რომლებიც არეგულირებენ ცილების, ნახშირწყლების და მინერალების ცვლას ორგანიზმში;
· სხივურ თერაპიას;
· ქირურგიულ ჩარევას (ჰიპოფიზის სიმსივნის და თირკმელზედა ჯირკვლის მოშორებას).
საშიშროება
დროული მკურნალობის არარსებობის შემთხვევაში ხდება სეპტიკური გართულებები, თირკმელების უკმარისობა, რაც სრულდება ლეტალური შედეგით.
პროფილაქტიკა
დაავადების პროფილაქტიკისთვის რეკომენდირებულია:
· თურქული კეხის რენტგენოგრაფიული გამოკვლევის ყოველწლიურად ჩატარება;
· სისხლში ადრენოკორტიკოტროპული ჰორმონის შემადგენლობის გაკონტროლება;
· ჰიპოფიზის და თირკმელზედა ჯირკვლის ამოკვეთის შემთხვევაში, სტეროიდული პრეპარატების მუდმივი მიღება.