[b]მეგლიუკონი®[/b] სამედიცინო გამოყენების ინსტრუქცია [b]სავაჭრო დასახელება:[/b] მეგლიუკონი® 500 მგ, აბები, დაფარული აფსკისებრი გარსით. [b]საერთაშორისო არადაპატენტებული დასახელება[/b]: მეტფორმინი. [b]სამკურნალწამლო ფორმა:[/b] აბები, დაფარული აფსკისებრი გარსით. შემადგენლობა თითოეული აბი [b]მეგლიუკონი® 500 მგ[/b], დაფარული აფსკისებრი გარსით, შეიცავს აქტიურ ნივთიერებას: მეტფორმინის ჰიდროქლორიდი 500 მგ, რაც შეესაბამება 390 მგ მეტფორმინს. დამხმარე ნივთიერებებს: A ტიპის ნატრიუმის კარბოქსიმეთილსახამებელს, მიკროკრისტალურ ცელულოზას, კოპოვიდონს, ჰიპრომელოზას (E 464), ლაქტოზის მონოჰიდრატს, მაკროგოლ 4000, მაგნიუმის სტეარატს, სილიციუმის დიოქსიდს კოლოიდურს, ტიტანის დიოქსიდის საღებავს (E 171). [b]აღწერა[/b] თეთრი, ოვალური, ორმხრივამობურცული აბები, დაფარული აფსკისებრი გარსით. [b]ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი[/b]: ჰიპოგლიკემიური პრეპარატები, ბიგუანიდები. ATX კოდი: A10BA02. [b]ფარმაკოლოგიური თვისებები[/b] [b]ფარმაკოდინამიკა[/b] მეტფორმინი - ეს არის პრეპარატ მეგლიუკონის აქტიური ნივთიერება, რომელიც მიეკუთვნება ბიგუანიდების კლასს ანტიჰიპერგლიკემიური მოქმედებით. ის ამცირებს სისხლში გლიუკოზის შემცველობას როგორც უზმოზე, ისე საკვების მიღების შემდეგაც. არ აძლიერებს ინსულინის სეკრეციას და არ იწვევს ჰიპოგლიკემიას. მეტფორმინი მოქმედებს: •ღვიძლში გლიუკოზის წარმოქმნის შემცირებაზე და გლიუკონეოგენეზისა და გლიკოგენოლიზის დათრგუნვით; •ინსულინის მიმართ კუნთების მგრძნობელობის მომატებაზე, პერიფერიაზე გლიუკოზის მოხმარებისა და უტილიზაციის გაზრდით; •კუჭ-ნაწლავში გლიუკოზის შეწოვის შენელებაზე. გლიკოგენსინტაზაზე ზემოქმედებით ახდენს გლიკოგენის უჯრედისშიდა სინთეზის სტიმულირებას. მეტფორმინი ზრდის მემბრანებთან დაკავშირებული ყველა GLUT ცილის გლიუკოზის ტრანსპორტირების უნარს. ნაჩვენებია გლიკემიური ეფექტისაგან დამოუკიდებელი მეტფორმინის დადებითი მოქმედება ცხიმოვან ცვლაზე. ხანგრძლივობით საშუალო და გრძელვადიანმა კონტროლირებადმა გამოკვლევებმა აჩვენეს, რომ მეტფორმინი თერაპიული დოზებით ამცირებს ქოლესტერინის (საერთო და დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეიდებს - დსლპ) და ტრიგლიცერიდების დონეებს. კლინიკური ეფექტურობა II ტიპის შაქრიანი დიაბეტით დაავადებული პაციენტების სისხლში გლიუკოზის გრძელვადიანი ინტენსიური კონტროლის უპირატესობები ნაჩვენებია UKPDS პროსპექტულ რანდომიზირებულ გამოკვლევაში. იმ ჭარბწონიანი პაციენტების მეტფორმინით მკურნალობის შედეგების ანალიზმა, რომლებმაც ვერ მოახერხეს დიაბეტის კომპენსირება მხოლოდ დიეტით, აჩვენეს აბსოლუტური რისკის მნიშვნელოვანი შემცირება, როგორიცაა: •დიაბეტთან დაკავშირებული ყველა გართულება: 29,8 შემთხვევა/1000 პაციენტო-წელიწადზე მეტფორმინზე მყოფ ჯგუფში - 43,3 შემთხვევა/1000 პაციენტო-წელიწადზე დიეტოთერაპიაზე (პ=0,0023) მყოფი ჯგუფის საპირისპიროდ და 40,1 შემთხვევა/1000 პაციენტო-წელიწადზე ნაერთი ჯგუფის საპირისპიროდ, რომელიც აერთიანებს სულფონილშარდოვანას პრეპარატებით ან ინსულინით (პ=0,0034) მკურნალობაზე მყოფ პაციენტებს; •სიკვდილი, დიაბეტთან დაკავშირებით: 7,5 შემთხვევა/1000 პაციენტო-წელიწადზე მეტფორმინზე მყოფ ჯგუფში - 12,7 შემთხვევა/1000 პაციენტო-წელიწადზე დიეტოთერაპიაზე (პ=0,017) მყოფი ჯგუფის საპირისპიროდ; •სიკვდილი ნებისმიერი მიზეზით: 13,5 შემთხვევა/1000 პაციენტო-წელიწადზე მეტფორმინზე მყოფ ჯგუფში - 20,6 შემთხვევა/1000 პაციენტო-წელიწადზე დიეტოთერაპიაზე (პ=0,011) მყოფი ჯგუფის საპირისპიროდ და 18,9 შემთხვევა/1000 პაციენტო-წელიწადზე ნაერთი ჯგუფის საპირისპიროდ, რომელიც აერთიანებს სულფონილშარდოვანას პრეპარატებით ან ინსულინით (პ=0,021) მკურნალობაზე მყოფ პაციენტებს; •მიოკარდიუმის ინფარქტის განვითარება: 11 შემთხვევა/1000 პაციენტო-წელიწადზე მეტფორმინზე მყოფ ჯგუფში - 18 შემთხვევა/1000 პაციენტო-წელიწადზე დიეტოთერაპიაზე (პ=0,01) მყოფი ჯგუფის საპირისპიროდ. მეტფორმინის დამატება სულფონილშარდოვანას პრეპარატებზე მეორე რიგის პრეპარატის სახით არ აუმჯობესებს კლინიკურ შედეგებს. მეგლიუკონის ინსულინთან კომბინაციის კლინიკური სარგებლიანობა I ტიპის შაქრიანი დიაბეტის მქონე პაციენტებში ფორმალურად დადგენილი არ არის. [b]ფარმაკოკინეტიკა[/b] შეწოვა შინაგანად მიღების შემდეგ მაქსიმალური კონცენტრაცია (თმახ) მიიღწევა 2,5 საათის შემდეგ. ჯანმრთელ ადამიანებში მეტფორმინის აბსოლუტური ბიოხელმისაწვდომობა შეადგენს დაახლოებით 50 – 60%-ს. პრეპარატის შინაგანად მიღების შემდეგ შეუწოვადი ნაწილი (დოზის 20 – 30%) გამოიყოფა განავალთან ერთად. შინაგანად მიღებისად შეწოვა არასრული და გაჯერებადია, რაც აბსორბციის ფარმაკოკინეტიკის არაწრფივ ხასიათზე მიუთითებს. სტანდარტული დოზების ჩვეულებრივ რეჟიმში მიღებისას წონასწორული კონცეტრაცია პლაზმაში მიიღწევა 24 – საათის შემდეგ და შეადგენს, როგორც წესი, 1 მკგ/მლ-ზე ნაკლებს. კონტროლირებად კლინიკურ გამოკვლევებში მაქსიმალური კონცეტრაცია პლაზმაში (Cmax) არ აჭარბებდნენ 4 მკგ/მლ მაქსიმალური დოზების მიღების დროსაც კი. საკვების მიღება ამცირებს და ანელებს მეტფორმინის შეწოვას. განაწილება და გამოყვანა პლაზმის ცილებთან დაკავშირება უმნიშვნელოა. მეტფორმინი აღწევს ერითროციტებში. სისხლში მაქსიმალური კონცენტრაცია უფრო მაღალია, ვიდრე პლაზმაში და დაახლოებით იმავე დროში მიიღწევა. ერითროციტები, სავარაუდოდ, იმუშავებენ, როგორც განაწილების მეორადი დეპო. შარდთან ერთად გამოიყოფა უცვლელი სახით, მეტაბოლიტები იდენტიფიცირებული არ არის. თირკმლის კლირენსი შეადგენს >400 მლ/წთ, მაშასადამე, მეტფორმინი გამოიყოფა გორგლური ფილტრაციის და არხული სეკრეციის მეშვეობით. შინაგანად მიღების შემდეგ ნახევარგამოყოფის ტერმინალური ფაზა შეადგენს დაახლოებით 6,5 საათს. თირკმელის ფუნქციის დარღვევისას თირკმლის კლირენსი მცირდება კრეატინინის კლირენსის პროპორციულად, ახანგრძლივებს ნახევრადგამოყოფის პერიოდს და ზრდის მეტფორმინის კონცენტრაციას სისხლის პლაზმაში. [b]გამოყენების ჩვენებები[/b] II ტიპის შაქრიანი დიაბეტის მკურნალობა მოზრდილებში, განსაკუთრებით, სხეულის ჭარბი მასის მქონე ადამიანებში, როდესაც დიეტა და ფიზიკური დატვირთვები არაეფექტურია გლიკემიის ადექვატური კონტროლის მიღწევაში. მეგლიუკონის აბებს იყენებენ მონოთერაპიისათვის ან სხვა პერორალურ დიაბეტის საწინააღმდეგო პრეპარატებთან ან ინსულინთან კომბინაციაში. როდესაც დიატა არაეფექტურია, მეგლიუკონი, როგორც მეორე რიგის პრეპარატი ამცირებს დიაბეტური გართულებების სიხშირეს მოზრდილ პაციენტებში II ტიპის შაქრიანი დიაბეტით და სხეულის ჭარბი მასით. [b]უკუჩვენებები[/b] •მომატებული მგრძნობელობა მეტფორმინის ან პრეპარატის ნებისმიერი დამხმარე ნივთიერების მიმართ; •დიაბეტური კეტოაციდოზი, დიაბეტური პრეკომა; •თირკმლის უკმარისობა ან თირკმლის დისფუნქცია (კრეატინინის კლირენსი < 60 მლ/წთ); •მწვავე მდგომარეობები, რომლებსაც გააჩნიათ თირკმელების ფუნქციის დარღვევის უნარი, როგორიცაა, მაგალითად, გაუწყლოება, მძიმე ინფექცია, შოკი; •მწვავე ან ქრონიკული დაავადებები, რომლებსაც შეუძლიათ ქსოვილების ჰიპოქსია გამოიწვიონ, როგორიცაა, მაგალითად, სულისა და სუნთქვის უკმარისობა, ახლახან გადატანილი მიოკარდიუმის ინფარქტი, შოკი; •ღვიძლის უკმარისობა, ალკოჰოლით მწვავე მოწამვლა, ალკოჰოლიზმი. [b]საგანგებო მითითებები და უსაფრთხოების ზომები[/b] ლაქტატური აციდოზი ლაქტატური აციდოზი ეს არის - იშვიათი, მძიმე (მაღალი ლეთალურობით - გადაუდებელი დახმარების არ არსებობის შემთხვევაში) მეტაბოლური გართულებაა, რომელიც ვითარდება მეტფორმინის კუმულაციის შედეგად. ლაქტატური აციდოზის შემთხვევები მეგლიუკონით თერაპიისას აღწერილია უპირატესად იმ პაციენტებში, რომლებსაც დიაბეტი და გამოხატული თირკმლის უკმარისობა აქვთ. ლაქტატური აციდოზის განვითარების სიხშირე შეიძლება და უნდა შემცირდეს, თან უნდა გამოვლინდეს მისი განვითარების რისკის ყველა შესაძლო ფაქტორი (დიაბეტის ცუდი კონტროლი, კეტოზი, ხანგრძლივი შიმშილი, ალკოჰოლის გადაჭარბებული მოხმარება, ღვიძლის უკმარისობა და ჰიპოქსიასთან დაკავშირებული ყველა მდგომარეობა). დიაგნოზი ლაქტატური აციდოზის განვითარების საფრთხეზე მიუთითებენ ისეთი არასპეციფიური ნიშნები, როგორიცაა კუნთების კრუნჩხვები, მუცლის ტკივილი და გამოხატული ასთენია. აციდოზისათვის ტიპიურია კუსმაულის აციდოტური სუნთქვა, მუცლის ტკივილი და ჰიპოთერმია, კომის განვითარება. დიაგნოსტიკურად მნიშნველოვან ლაბორატორიულ პარამეტრებს წარმოადგენენ სისხლის პH შემცირება, 5 მმოლ/ლ-ზე მაღალი ლაქტატის დონეები პლაზმაში, ანიონური ინტერვალის და ლაქტატ/პირუვატის თანაფარდობის მნიშვნელობის ზრდა. აციდოზის ეჭვის გაჩენის შემთხვევაში, პრეპარატის მიღების დაუყოვნებლივ შეწყვეტა, ხოლო პაციენტის ჰოსპიტალიზაცია უნდა მოხდეს. თირკმლის ფუნქცია მეგლიუკონის გამოყვანა ხდება თირკმელებით, ამიტომ მკურნალობის დაწყების წინ უნდა განისაზღვროს კრეატინინის კლირენსი (კოკროფტ-გოლტის ფორმულის მიხედვით, შრატში კრეატინინის კლირენსის კონცენტრაციიდან გამომდინარე) და თერაპიის მიმდინარეობისას შემოწმდეს იგი არანაკლებ: •წელიწადში 1-ელ პაციენტებში თირკმელის ნორმალური ფუნქციით; •წელიწადში 2 – 4-ჯერ საწყისი კრეატინინის კლირენსით ნორმის ქვედა საზღვრის დონეზე და ხანდაზმულ პაციენტებში. ხანდაზმული ასაკის პირებში თირკმლის ფუნქციის დაქვეითება გვხვდება ხშირად და მიმდინარეობს უსიმპტომოდ, ამიტომ აუცილებელია სიფრთხილე იმ სიტუაციებში, როდესაც შესაძლებელია მისი დარღვევა (მაგალითად, ანტიჰიპერტენზიული, დიურეტიკული ან არასტეროიდული ანთების საპირისპირო საშუალებებით მკურნალობის დასაწყისში). იოდისშემცველი კონტრასტული პრეპარატების გამოყენება იოდისშემცველი კონტრასტული პრეპარატების სისხლძარღვისშიდა შეყვანა რენტგენოლოგიური გამოკვლევებისას ჰქმნის თირკმლის უკმარისობის განვითარების საფრთხეს, ამიტომ მეგლიუკონი 500 მგ-ის მიღება უნდა შეწყდეს გამოკვლევის დაწყებამდე ან მისი ჩატარების დროს და განახლდეს არაუადრეს 48 საათისა მის შემდეგ და მხოლოდ მაშინ, თუ დადასტურებული იქნება თირკმელების ნორმალური ფუნქცია. [b]ქირურგიული ჩარევები[/b] მეგლიუკონი 500 მგ-ის მიღება უნდა შეწყდეს საათით ადრე ზოგადი, სპინალური ან ეპიდურალური ანესთეზიის ქვეშ გეგმიური ოპერაციის ჩატარების წინ. მკურნალობის განახლება ხდება არაუადრეს, ვიდრე ოპერაციიდან საათის შემდეგ ან პირიდან საკვების მიღების აღდგენის შემდეგ და მხოლოდ თირკმელების ნორმალური ფუნქციის დადასტურების შემდეგ. სიფრთხილის დამატებითი ზომები •ყოველთვის უნდა დაიცვათ დანიშნული დიეტა, თვალყური უნდა ადევნოთ დღის განმავლობაში ნახშირწყლების მოხმარების თანაბრად განაწილებას. სხეულის ჭარბი მასის შემთხვევაში აუცილებელია კალორიულობის შემზღუდავი დიეტა. •რეგულარულად უნდა ჩატარდეს სტანდარტული ლაბორატორიული ტესტები დიაბეტის მონიტორინგისათვის. •მეგლიუკონი არ იწვევს ჰიპოგლიკემიას, მაგრამ მისი გამოყენებისას ინსულინთან და სხვა პერორალურ ანტიჰიპოგლიკემიურ საშუალებებთან (მაგალითად, სულფონილშარდოვანას წარმოებულებთან ან მეგლითინიდებთან) კომბინაციაში უნდა დაიცვათ სიფრთხილე. [b]გამოყენება ორსულობისა და ძუძუთი კვების დროს[/b] არაკონტროლირებადი დიაბეტი (როგორც გესტაციური, ისე ადრე წარმოქმნილი) ორსულობის დროს ზრდის თანდაყოლილი ანომალიების რისკსა და პერინატალურ სიკვდიალიანობას. ორსული ქალების მიერ მეტფორმინის გამოყენების არამრავალრიცხოვანმა გამოკვლევებმა არ გამოავლინეს თანდაყოლილი ანომალიების რისკის ზრდა. ორსულებისათვის და იმათთვის, ვინც ორსულობას გეგმავს, მკურნალობა არ არის რეკომენდებული. ნაყოფის მანკების ჩამოყალიბების რისკის შესამცირებლად სისხლში გლიუკოზის დონე უნდა შენარჩუნებული იქნეს ნორმალურთან რაც შეიძლება ახლოს ინსულინის მეშვეობით. მეტფორმინი ექსკრეტირებს დედის რძეში. ძუძუთი კვება მკურნალობის დროს რეკომენდებული არ არის. გადაწყვეტილება ძუძუთი კვების შეწყვეტის შესახებ უნდა მიღებული იქნეს ძუძუთი კვების სარგებლიანობისა და ბავშვისათვის არასასურველი ეფექტების პოტენციური რისკის გათვალისწინებით. [b]ბავშვები და მოზარდები[/b] მკურნალობის დაწყების წინ აუცილებელია II ტიპის შაქრიანი დიაბეტის დიაგნოზის დადასტურება. 1 წლიანი ხანგრძლივობის კონტროლირებადმა კლინიკურმა გამოკვლევამ არ გამოავლინა მეტფორმინის ზეგავლენა ზრდაზე და სქესობრივ მომწიფებაზე; მაგრამ უფრო ხანგრძლივი გამოკვლევები არ ჩატარებულა. შესაბამისად, რეკომენდებულია უფრო საგულდაგულო დაკვირვება ამ პროცესებზე ბავშვებში, რომელნიც მეგლიუკონს იღებენ, განსაკუთრებით, სქესობრივი მომწიფების პერიოდში. ბავშვები 10-დან 12 წლამდე ამ ასაკობრივ ჯგუფში მეგლიუკონის ეფექტურობა და უსაფრთხოება არ განსხვავდება ეფექტურობისა და უსაფრთხოებისაგან უფროსი ასაკის ბავშვებში და მოზარდებში. 10-დან 12 წლის ასაკის ბავშვებისათვის მეგლიუკონის დანიშვნის დროს რეკომენდებულია განსაკუთრებული სიფრთხილის დაცვა. გამოყენების წესი და დოზები მონოთერაპია და კომბინაცია სხვა პერორალურ დიაბეტის სწინააღმდეგო პრეპარატებთან ჩვეულებრივი საწყისი დოზაა მეგლიუკონი 500 მგ - 1 აბი დღეღამეში 2-ჯერ ან 3-ჯერ ჭამის დროს ან მის შემდეგ. 10-15 დღის შემდეგ უნდა მოხდეს დოზის კორექტირება სისხლში გლიუკოზის დონის მნიშვნელობის მიხედვით. დოზის ნელი ზრდა ხელს უწყობს საკვების მონელების ტრაქტის მხრიდან პრეპარატის გადატანის გაუმჯობესებას. მაქსიმალური რეკომენდებული დოზაა 3 გ/დღეღამეში. სხვა პერორალური დიაბეტის საწინააღმდეგო პრეპარატიდან მეგლიუკონი 500 მგ-ზე გადასვლისას პირველის მიღებას წყვეტენ, ხოლო შემდეგ იწყებენ მეგლიუკონის მიღებას მითითებული დოზებით. კომბინაცია ინსულინთან სისხლში გლიუკოზის დონის უკეთესი კონტროლისათვის შესაძლებელია მეგლიუკონი 500 მგ-ის კომბინირება ინსულინთან. მეგლიუკონი 500 მგ-ის ჩვეულებრივი საწყისი დოზაა - 1 აბი 2-3-ჯერ დღეში, ხოლო ინსულინის დოზას არჩევენ სისხლში გლიუკოზის დონის მიხედვით. [b]ხანდაზმული პაციენტები[/b] ხანდაზმულებს თირკმელების ფუნქცია ხშირად დაქვეითებული აქვთ, ამიტომ მეგლიუკონი 500 მგ-ის დოზა უნდა დამოკიდებული იყოს მის მდგომარეობაზე. აუცილებელია თირკმლის ფუნქციის რეგულარული გაკონტროლება. [b]გვერდითი ეფექტები[/b] მეტფორმინით მკურნალობის დროს შესაძლებელია შემდეგი არასასურველი ეფექტების გაჩენა, როგორიცაა: ძალიან ხშირად (≥1/10): კუჭ-ნაწლავის დარღვევები (გულისრევა, ღებინება, დიარეა, მუცლის ტკივილი, მადის დაკარგვა). ისინი უფრო ხშირად წარმოიმქნებიან მკურნალობის დასაწყისში და ჩვეულებრივ დამოუკიდებლად გაივლიან ხოლმე. მათი პროფილაქტიკისათვის მეტფორმინი უნდა მიღებული იქნეს დღეღამეში 2-ჯერ ან 3-ჯერ ჭამის დროს ან მის შემდეგ. ხშირად (>1/100 – <1/10): გემოს დარღვევები. ძალიან იშვიათად: (<1/10000): კანის რეაქციები ერითემის, ქავილის და ჭინჭრის ციების ტიპის, ლაქტატური აციდოზი, ხანგრძლივი მკურნალობის დროს შეწოვის და სისხლის შრატში ვიტამინ B12-ის შემცველობის შემცირება (რაც აუცილებლად უნდა იქნეს გათვალისწინებული მეგალობლასტური ანემიის მქონე პაციენტების მკურნალობის დროს), ღვიძლის სინჯების ცვლილება ჰეპატიტის განვითარებამდეც კი, რისი ნორმალიზდებაც ხდება პრეპარატის გაუქმების შემდეგ. [b]ჭარბი დოზირება[/b] მეტფორმინის ჰიდროქლორიდის გამოყენება დოზებით 85 გ-მდე იწვევს ლაქტატურ აციდოზს, მაგრამ მას თან არ სდევს ჰიპოგლიკემია. ლაქტატური აციდოზის პროვოცირებას ახდენენ როგორც პრეპარატის ძლიერი ჭარბი დოზირება, ისე თანმდევი რისკის ფაქტორები. ამ გადაუდებელი მდგომარეობის მკურნალობა სტაციონარში უნდა მოხდეს. გემოდიალიზი - ლაქტატისა და მეტფორმინის მოცილების ყველაზე ეფექტური მეთოდია. [b]ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო პრეპარატებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედებები[/b] არარეკომენდებული კომბინაციები ალკოჰოლი ალკოჰოლით მწვავე ინტოქსიკაცია ზრდის ლაქტატური აციდოზის განვითარების საფრთხეს, განსაკუთრებით, თუ შეთავსებულია: •შიმშილთან ან საკვების ნაკლებობასთან; •ღვიძლის უკმარისობასთან. უნდა მოერიდოთ ალკოჰოლის და მისი შემცველი პრეპარატების მიღებას. იოდისშემცველი კონტრასტული პრეპარატები იოდისშემცველი კონტრასტული პრეპარატების სისხლძარღვისშიდა შეყვანამ შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლის უკმარისობა მეტფორმინის დაგროვებითა და ლაქტატური აციდოზის განვითარების რისკის ზრდით. მეგლიუკონი 500 მგ-ის მიღება უნდა შეწყდეს გამოკვლევამდე ან მის დროს და განახლდეს არაუადრეს, ვიდრე 48 საათის შემდეგ მის და თირკმელების ნორმალური ფუნქციის დადასტურების შემდეგ. თანაფარდობები, რომელნიც საგანგებო სიფრთხილეს მოითხოვენ უფრო ხშირად სისხლში გლიუკოზის დონის მონიტორინგი მიზანშეწონილია ისეთი პრეპარატებით მკურნალობისას (განსაკუთრებით, დასწყისში), რომლებსაც ჰიპერგლიკემიური აქტიურობა გააჩნიათ (სისტემური და ადგილობრივი მოქმედების გლიუკოკორტიკოიდები, სიმპატომიმეტიკები). ამ პრეპარატებით მკურნალობის დროს აუცილებლობის შემთხვევაში მეგლიუკონი 500 მგ-ის დოზის კორექტირება ხდება. დიურეტიკებს, განსაკუთრებით, მარყუჟოვანს, შეუძლიათ თირკმლის ფუნქციის დაქვეითება, ლაქტატური აციდოზის განვითარების რისკის გაზრდით. [b]ზეგავლენა სატრანსპორო საშუალებების მართვის და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე[/b] მეგლიუკონით მონოთერაპია არ იწვევს ჰიპოგლიკემიის განვითარებას, ამიტომ არ ახდენს ზეგავლენას სატრანსპორო საშუალებების მართვის და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე. მაგრამ აუცილებელია იმის გათვალისწინება, რომ ჰიპოგლიკემია შესაძლებელია მეგლიუკონის სხვა დიაბეტის საწინააღმდეგო პრეპარატებითან (მაგალითად, სულფონილშარდოვანას წარმოებულებთან, ინსულინთან ან მეგლითინიდებთან) კომბინაციაში გამოყენების დროს. [b]გამოშვების ფორმა[/b] შეფუთულია ბლისტერებში. 30 და 120 აბი, დაფარული აფსკისებრი გარსით, შეფუთვაში. შენახვის პირობები უნდა ინახებოდეს ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას. შეინახეთ არაუმეტეს 25°С ტემპერატურაზე. [b]ვარგისიანობის ვადა[/b] 5 წელი. არ გამოიყენოთ შეფუთვაზე და ბლისტერზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის ამოწურვის შემდეგ. [b]გაცემის წესი[/b] გაიცემა რეცეპტის მიხედვით. [b]სარეგისტრაციო მოწმობის მფლობელი[/b] ლეკ დ.დ. ვეროვშკოვა 57, ლიუბლიანა, სლოვენია. [b]მწარმოებელი[/b]: ლეკ ს. ა., სტრიკოვი, პოლონეთი [b]ტექსტის გადახედვის თარიღი[/b] 2010 წლის ივნისი.