კაპტი 12.5 და 25
საერთაშორისო დასახელება:
CAPTOPRIL
მწარმოებელი: ავერსი-რაციონალი,საქართველო
მოქმედი ნივთიერება: კაპტოპრილი
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
ანტიჰიპერტენზიული საშუალება. ანგიოტენზინგარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორი.
შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
ტაბლეტები: ბლისტერზე 10 ტაბ., შეფუთვაში 5 ბლისტერი.
1 ტაბ.
კაპტოპრილი ........... 12.5 მგ
1 ტაბ.
კაპტოპრილი.......................25 მგ
დამხმარე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა, სიმინდის სახამებელი, ლაქტოზა, მაგნიუმის სტეარატი, პოვიდონი.
ფარმაკოლოგიური თვისებები: კაპტი წარმოადგენს ანგიოტენზინგარდამქნელი ფერმენტის (აგფ) ინჰიბიტორს, რომელიც ხელს უშლის ანგიოტენზინ I-ის გარდაქმნას ანგიოტენზინ II-ად, რაც თავის მხრივ თრგუნავს თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქოვან შრეში ალდოსტერონის სეკრეციას. კაპტი ხელს უშლის ანგიოტენზინ I-ის პროდუქციას, რომელსაც გააჩნია ძლიერი სისხლძარღვთა შემავიწროვებელი მოქმედება. ამის გამო კაპტი ამცირებს სისხლძარღვთა სისტემურ წინააღმდეგობას, გლომერული ფილტრაციის სიჩქარის ცვლილებების გარეშე ზრდის სისხლის მიმოქცევას თირკმელებში. ამცირებს წნევას მარჯვენა პარკუჭსა და სისხლის მიმოქცევის მცირე წრეში, ხელს უშლის გულის უკმარისობის პროგრესირების პროცესს. არ იწვევს ორგანიზმში სითხის შეკავებას.
ფარმაკოკინეტიკა: პერორალურად მიღების შემდეგ კაპტი სწრაფად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. პრეპარატის 75% გადადის სისხლში და მიღებიდან ერთ საათში აღწევს მაქსიმალურ კონცენტრაციას. საკვები ამცირებს წამლის შეწოვას 30-40%-ით, ამის გამო პრეპარატი მიიღება ჭამამდე 1 სთ-ით ადრე. დაახლოებით 25-30% უკავშირდება პალზმის ცილებს. ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 2 სთ-ს, კაპტი მეტაბოლიზდება ღვიძლში. შეწოვილი დოზის 95% ელიმინირდება ორგანიზმიდან თირკმელების საშუალებით, აქედან 50% უცვლელი სახით, ხოლო დანარჩენი - აქტიური მეტაბოლიტების სახით. თირკლის ფუნქციის დარღვევის დროს პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი ხანგრძლივდება, რის გამოც საჭიროა დოზის შემცირება.
ჩვენებები: არტერიული ჰიპერტენზია;
გულის ქრონიკული უკმარისობა;
დიაბეტური ნეფროპათია;
მიოკარდიუმის ინფარქტის შემდგომი პერიოდი.
მიღების წესი და დოზირება: არტერიული ჰიპერტენზია: მსუბუქი/საშუალო სიმძიმის ჰიპერტონული დაავადების დროს კაპტით მკურნალობის საწყისი დოზა შეადგენს 12.5 მგ-ს 2-ჯერ დღეში. საჭიროების შემთხვევაში შეიძლება დოზის თანდათანობითი გაზრდა ყოველ 2 კვირაში ერთხელ. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 50 მგ-ს 2-ჯერ დღეში. მძიმე ფორმის ჰიპერტონული დაავადების დროს კაპტით მკურნალობის საწყისი დოზა შეადგენს 12.5 მგ-ს 2-ჯერ დღეში, მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა - 50 მგ-ს სამჯერ დღეში. გულის ქრონიკული უკმარისობა: კაპტით მკურნალობა იწყება ექიმის მკაცრი კონტროლით, საწყისი დოზა შეადგენს 6.25 მგ-ს სამჯერ დღეში, საჭიროების შემთხვევაში, ექიმის მეთვალყურეობით, დოზა შეიძლება გაიზარდოს 25 მგ-მდე სამჯერ დღეში (მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა - 150 მგ). დიაბეტური ნეფროპათია: რეკომენდებული სადღეღამისო დოზა შედაგენს 75-100 მგ-ს, გაყოფილს 2-3 მიღებაზე. მიოკარდიუმის ინფრაქტის შემდგომი პერიოდი: კაპტით მკურნალობის დაწყება შეიძლება მიოკარდიუმის ინფარქტის განვითარებიდან მესამე დღეს, მკურნალობა იწყება 6.25 მგ დოზით 2-3-ჯერ დღეში. ჰიპოტენზიის განვითარების შემთხვევაში საჭიროა დოზის შემცირება. კაპტის გამოყენება ბავშვებში არ არის რეკომენდებული, რადგანაც არ არსებობს კლინიკური მონაცემები პრეპარატის პედიატრულ პრაქტიკაში გამოყენების შესახებ.
გვერდითი მოვლენები: გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ორთოსტატული ჰიპოტენზია, ტაქიკარდია. სასუნთქი სისტემის მხრივ: ბრონქიტი, ბრონქოსპაზმი, მშრალი ხველა. საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: ცალკეულ შემთხვევებში შეიძლება აღინიშნებოდეს ტკივილი ეპიგასტრიუმის მიდამოში, გულისრევა, საჭმლის მონელების დარღვევა, გემოს შეგრძნების დარღვევა, პირის სიმშრალე, აფთოზური სტომატიტი. კანის მხრივ: ქავილი, მაკულო-პაპულოზური გამონაყარი. ცენტრალური და პერიფერიული ნერვული სისტემის მხრივ: დაღლილობა, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, ძილის დარღვევა. შარდ-სასქესო სისტემის მხრივ: შეიძლება განვითარდეს თირკმლის ფუნქციის დარღვევა, პროტეინურია, სისხლში შარდოვანას, აზოტისა და კრეატინინის მომატება. იდიოსინკრაზია: ანგიონევროზული შეშუპება, ალერგიული რეაქციები, ჭინჭრის ციება, ფოტოსენსიბილიზაცია. ელექტროლიტური ბალანსის მხრივ: ჰიპერკალიემია, ჰიპონატრიემია, აციდოზი. სისხლის შედედების სისტემის მხრივ: იშვიათად ნეიოტროპენია, აგრანულოციტოზი, თრომბოციტოპენია, ანემია.
უკუჩვენებები: *აგფ ინჰიბიტორების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა; * თირკმლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევა, თირკმლის არტერიების ორმხრივი სტენოზი ან პროგრესირებადი აზოტემიით მიმდინარე ცალი თირკმლის არტერიის სტენოზი, თირკმლის ტრანსპლანტაციის შემდგომი პერიოდი; * ჰიპერკალემია; * ჰიპერტროფიული კარდიომიოპათია; * აორტის სტენოზი; * კვინკეს შეშუპება; * პირველადი ჰიპერალდოსტერონიზმი.
ორსულობა და ლაქტაცია: *ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.
განსაკუთრებული მითითებები: არ არის რეკომენდებული კაპტით მკურნალობა აორტის სტენოზის დროს, ჰემოდიალიზზე მყოფ პაციენტებში. სიფრთხილით ინიშნება თირკმლის ბილატერალური არტერიების სტენოზის დროს. კაპტი განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება კოლაგენოზებით დაავადებულ პაციენტებში, ნეიტროპენიისა და აგრანულოციტოზის განვითარების რისკის გაზრდის გამო. ასევე იმუნოდეპრესანტებით მკურნალობისას, განსაკუთრებით თირკმლის პათოლოგიებით მიმდინარე დაავადებების დროს. კაპტის დიდი დოზებით მკურნალობისას საჭიროა შარდში ცილების კონტროლი, რადგან პრეპარატს შეუძლია გამოიწვიოს აზოტისა და კრეატინინის დონის გარდამავალი მომატება.
პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე: პრეპარატის გამოყენებისას საჭიროა თავის არიდება იმ ქმედებებისაგან, რომლებიც მოითხოვენ ყურადღებასა და სწრაფ ფსიქომოტორულ რეაქციებს.
ჭარბი დოზირება: კაპტით ჰიპერდოზირება ვლინდება ჰიპოტენზიით, შოკით, ბრადიკარდიით, წყლისა და ელექტროლიტების ბალანსის დარღვევით. არტერიული წნევის ნორმალიზებისათვის საჭიროა ინტრავენურად პლაზმის შემცვლელი ხსნარების ინფუზია, შრატის ელექტროლიტებისა და კრეატინინის რეგულარული კონტროლი. ჰიპერდოზირების დროს კაპტი ადვილად გამოიდევნება ორგანიზმიდან ჰემოდიალიზის საშუალებით.
სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება: - ერთდროული გამოყენებისას კაპტი აძლიერებს ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატების მოქმედებას, განსაკუთრებით დიურეზულ საშუალებებთან და ანგლიობლოკატორებთან კომბინაციაში. - მინიმალური სინერგული ეფექტი ვლინდება ბეტა-ბლოკატორებთან კომბინაციაში. - ჰიპერკალემიის განვითარების საშიშროების გამო პრეპარატი არ ინიშნება კალიუმის შემნახველ შარდმდენებთან ერთად (სპირონოლაქტონი, ამილორიდი, ტრიამტერენი). - კაპტი აძლიერებს პერორალური ჰიპოგლიკემიური პრეპარატების ეფექტს. - ნიტრატებთან კომბინაციაში საჭიროა მათი დოზის შემცირება. - არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები (ინდომეტაცინი, ასპირინი) ამცირებენ კაპტოპრილის ანტიჰიპერტენზიული ეფექტს. - ალოპურინოლთან და პროკაინამიდთან კომბინაციაში კაპტმა შეიძლება გამოიწვიოს ნეიტროპენია და სტივენს-ჯონსონის სინდრომი. თირკმლებიდან მისი გამოყოფის შეფერხების გზით პრობენეციდი ზრდის კაპტის კონცენტრაციას სისხლში. - ლითიუმის მარილებთან კომბინაციაში იზრდება ლითიუმის კონცენტრაცია და მასთან დაკავშირებული გვერდითი მოვლენების განვითარების სიხშირე. - იმუნოდეპრესანტებთან კომბინაციაში იზრდება ჰემატოლოგიური დაავადებების განვითარების რისკი. - კაპტით მკურნალობის შედეგად ზოგადი ანესთეზიით მიმდინარე ქირურგიული ოპერაციების დროს შეიძლება განვითარდეს არტერიული ჰიპოტონია, რისი კორექციაც შესაძლებელია პლაზმის შემცველი პრეპარატების საშუალებით. - არ არის მიზანშეწონილი კაპტით მკურნალობის პროცესში ალკოჰოლური სასმელების მიღება.
შენახვის პირობები: პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 300C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.
ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.
დამხმარე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა, სიმინდის სახამებელი, ლაქტოზა, მაგნიუმის სტეარატი, პოვიდონი.
ფარმაკოლოგიური თვისებები: კაპტი წარმოადგენს ანგიოტენზინგარდამქნელი ფერმენტის (აგფ) ინჰიბიტორს, რომელიც ხელს უშლის ანგიოტენზინ I-ის გარდაქმნას ანგიოტენზინ II-ად, რაც თავის მხრივ თრგუნავს თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქოვან შრეში ალდოსტერონის სეკრეციას. კაპტი ხელს უშლის ანგიოტენზინ I-ის პროდუქციას, რომელსაც გააჩნია ძლიერი სისხლძარღვთა შემავიწროვებელი მოქმედება. ამის გამო კაპტი ამცირებს სისხლძარღვთა სისტემურ წინააღმდეგობას, გლომერული ფილტრაციის სიჩქარის ცვლილებების გარეშე ზრდის სისხლის მიმოქცევას თირკმელებში. ამცირებს წნევას მარჯვენა პარკუჭსა და სისხლის მიმოქცევის მცირე წრეში, ხელს უშლის გულის უკმარისობის პროგრესირების პროცესს. არ იწვევს ორგანიზმში სითხის შეკავებას.
ფარმაკოკინეტიკა: პერორალურად მიღების შემდეგ კაპტი სწრაფად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. პრეპარატის 75% გადადის სისხლში და მიღებიდან ერთ საათში აღწევს მაქსიმალურ კონცენტრაციას. საკვები ამცირებს წამლის შეწოვას 30-40%-ით, ამის გამო პრეპარატი მიიღება ჭამამდე 1 სთ-ით ადრე. დაახლოებით 25-30% უკავშირდება პალზმის ცილებს. ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 2 სთ-ს, კაპტი მეტაბოლიზდება ღვიძლში. შეწოვილი დოზის 95% ელიმინირდება ორგანიზმიდან თირკმელების საშუალებით, აქედან 50% უცვლელი სახით, ხოლო დანარჩენი - აქტიური მეტაბოლიტების სახით. თირკლის ფუნქციის დარღვევის დროს პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი ხანგრძლივდება, რის გამოც საჭიროა დოზის შემცირება.
ჩვენებები: არტერიული ჰიპერტენზია;
გულის ქრონიკული უკმარისობა;
დიაბეტური ნეფროპათია;
მიოკარდიუმის ინფარქტის შემდგომი პერიოდი.
მიღების წესი და დოზირება: არტერიული ჰიპერტენზია: მსუბუქი/საშუალო სიმძიმის ჰიპერტონული დაავადების დროს კაპტით მკურნალობის საწყისი დოზა შეადგენს 12.5 მგ-ს 2-ჯერ დღეში. საჭიროების შემთხვევაში შეიძლება დოზის თანდათანობითი გაზრდა ყოველ 2 კვირაში ერთხელ. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 50 მგ-ს 2-ჯერ დღეში. მძიმე ფორმის ჰიპერტონული დაავადების დროს კაპტით მკურნალობის საწყისი დოზა შეადგენს 12.5 მგ-ს 2-ჯერ დღეში, მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა - 50 მგ-ს სამჯერ დღეში. გულის ქრონიკული უკმარისობა: კაპტით მკურნალობა იწყება ექიმის მკაცრი კონტროლით, საწყისი დოზა შეადგენს 6.25 მგ-ს სამჯერ დღეში, საჭიროების შემთხვევაში, ექიმის მეთვალყურეობით, დოზა შეიძლება გაიზარდოს 25 მგ-მდე სამჯერ დღეში (მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა - 150 მგ). დიაბეტური ნეფროპათია: რეკომენდებული სადღეღამისო დოზა შედაგენს 75-100 მგ-ს, გაყოფილს 2-3 მიღებაზე. მიოკარდიუმის ინფრაქტის შემდგომი პერიოდი: კაპტით მკურნალობის დაწყება შეიძლება მიოკარდიუმის ინფარქტის განვითარებიდან მესამე დღეს, მკურნალობა იწყება 6.25 მგ დოზით 2-3-ჯერ დღეში. ჰიპოტენზიის განვითარების შემთხვევაში საჭიროა დოზის შემცირება. კაპტის გამოყენება ბავშვებში არ არის რეკომენდებული, რადგანაც არ არსებობს კლინიკური მონაცემები პრეპარატის პედიატრულ პრაქტიკაში გამოყენების შესახებ.
გვერდითი მოვლენები: გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ორთოსტატული ჰიპოტენზია, ტაქიკარდია. სასუნთქი სისტემის მხრივ: ბრონქიტი, ბრონქოსპაზმი, მშრალი ხველა. საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: ცალკეულ შემთხვევებში შეიძლება აღინიშნებოდეს ტკივილი ეპიგასტრიუმის მიდამოში, გულისრევა, საჭმლის მონელების დარღვევა, გემოს შეგრძნების დარღვევა, პირის სიმშრალე, აფთოზური სტომატიტი. კანის მხრივ: ქავილი, მაკულო-პაპულოზური გამონაყარი. ცენტრალური და პერიფერიული ნერვული სისტემის მხრივ: დაღლილობა, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, ძილის დარღვევა. შარდ-სასქესო სისტემის მხრივ: შეიძლება განვითარდეს თირკმლის ფუნქციის დარღვევა, პროტეინურია, სისხლში შარდოვანას, აზოტისა და კრეატინინის მომატება. იდიოსინკრაზია: ანგიონევროზული შეშუპება, ალერგიული რეაქციები, ჭინჭრის ციება, ფოტოსენსიბილიზაცია. ელექტროლიტური ბალანსის მხრივ: ჰიპერკალიემია, ჰიპონატრიემია, აციდოზი. სისხლის შედედების სისტემის მხრივ: იშვიათად ნეიოტროპენია, აგრანულოციტოზი, თრომბოციტოპენია, ანემია.
უკუჩვენებები: *აგფ ინჰიბიტორების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა; * თირკმლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევა, თირკმლის არტერიების ორმხრივი სტენოზი ან პროგრესირებადი აზოტემიით მიმდინარე ცალი თირკმლის არტერიის სტენოზი, თირკმლის ტრანსპლანტაციის შემდგომი პერიოდი; * ჰიპერკალემია; * ჰიპერტროფიული კარდიომიოპათია; * აორტის სტენოზი; * კვინკეს შეშუპება; * პირველადი ჰიპერალდოსტერონიზმი.
ორსულობა და ლაქტაცია: *ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.
განსაკუთრებული მითითებები: არ არის რეკომენდებული კაპტით მკურნალობა აორტის სტენოზის დროს, ჰემოდიალიზზე მყოფ პაციენტებში. სიფრთხილით ინიშნება თირკმლის ბილატერალური არტერიების სტენოზის დროს. კაპტი განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება კოლაგენოზებით დაავადებულ პაციენტებში, ნეიტროპენიისა და აგრანულოციტოზის განვითარების რისკის გაზრდის გამო. ასევე იმუნოდეპრესანტებით მკურნალობისას, განსაკუთრებით თირკმლის პათოლოგიებით მიმდინარე დაავადებების დროს. კაპტის დიდი დოზებით მკურნალობისას საჭიროა შარდში ცილების კონტროლი, რადგან პრეპარატს შეუძლია გამოიწვიოს აზოტისა და კრეატინინის დონის გარდამავალი მომატება.
პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე: პრეპარატის გამოყენებისას საჭიროა თავის არიდება იმ ქმედებებისაგან, რომლებიც მოითხოვენ ყურადღებასა და სწრაფ ფსიქომოტორულ რეაქციებს.
ჭარბი დოზირება: კაპტით ჰიპერდოზირება ვლინდება ჰიპოტენზიით, შოკით, ბრადიკარდიით, წყლისა და ელექტროლიტების ბალანსის დარღვევით. არტერიული წნევის ნორმალიზებისათვის საჭიროა ინტრავენურად პლაზმის შემცვლელი ხსნარების ინფუზია, შრატის ელექტროლიტებისა და კრეატინინის რეგულარული კონტროლი. ჰიპერდოზირების დროს კაპტი ადვილად გამოიდევნება ორგანიზმიდან ჰემოდიალიზის საშუალებით.
სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება: - ერთდროული გამოყენებისას კაპტი აძლიერებს ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატების მოქმედებას, განსაკუთრებით დიურეზულ საშუალებებთან და ანგლიობლოკატორებთან კომბინაციაში. - მინიმალური სინერგული ეფექტი ვლინდება ბეტა-ბლოკატორებთან კომბინაციაში. - ჰიპერკალემიის განვითარების საშიშროების გამო პრეპარატი არ ინიშნება კალიუმის შემნახველ შარდმდენებთან ერთად (სპირონოლაქტონი, ამილორიდი, ტრიამტერენი). - კაპტი აძლიერებს პერორალური ჰიპოგლიკემიური პრეპარატების ეფექტს. - ნიტრატებთან კომბინაციაში საჭიროა მათი დოზის შემცირება. - არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები (ინდომეტაცინი, ასპირინი) ამცირებენ კაპტოპრილის ანტიჰიპერტენზიული ეფექტს. - ალოპურინოლთან და პროკაინამიდთან კომბინაციაში კაპტმა შეიძლება გამოიწვიოს ნეიტროპენია და სტივენს-ჯონსონის სინდრომი. თირკმლებიდან მისი გამოყოფის შეფერხების გზით პრობენეციდი ზრდის კაპტის კონცენტრაციას სისხლში. - ლითიუმის მარილებთან კომბინაციაში იზრდება ლითიუმის კონცენტრაცია და მასთან დაკავშირებული გვერდითი მოვლენების განვითარების სიხშირე. - იმუნოდეპრესანტებთან კომბინაციაში იზრდება ჰემატოლოგიური დაავადებების განვითარების რისკი. - კაპტით მკურნალობის შედეგად ზოგადი ანესთეზიით მიმდინარე ქირურგიული ოპერაციების დროს შეიძლება განვითარდეს არტერიული ჰიპოტონია, რისი კორექციაც შესაძლებელია პლაზმის შემცველი პრეპარატების საშუალებით. - არ არის მიზანშეწონილი კაპტით მკურნალობის პროცესში ალკოჰოლური სასმელების მიღება.
შენახვის პირობები: პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 300C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.
ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.