სავაჭრო დასახელება:

დოპროკინ-შ, DOPROKIN-SH

 

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება:

დომპერიდონი, DOMPERIDONE

სიმეთიკონი, SIMETHIKON

 

წამლის ფორმა:

შიგნით მისაღები სუსპენზია.

აღწერილობა: თეთრი ფერის სუსპენზია ანანასის არომატით.

 

შემადგენლობა:

სუსპენზიის 1 მლ შეიცავს

აქტიური ნივთიერება: დომპერიდონი 1 მგ, სიმეთიკონი 4 მგ.

დამხმარე ნივთიერებები: საქაროზა, ლიმონმჟავას მონოჰიდრატი, სორბიტოლის ხსნარი 70%, ნატრიუმის კარმელოზა, ანანასის არომატიზატორი, პოლისორბატი 80, ნატრიუმის მეთილჰიდროქსიბენზოატი, ნატრიუმის პროპილჰიდროქსიბენზოატი, ტიტანიუმის დიოქსიდი, გასუფთავებული წყალი.

 

პრეპარატის ათქ კოდი:
A03

 

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:

კუჭ-ნაწლავის ფუნქციური აშლილობის დროს გამოსაყენებელი საშუალებები.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფარმაკოდინამიკა

დოპროკინ-შ -ღებინების საწინააღმდეგო პრეპარატი, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მოტორიკის სტიმულატორი.

დომპერიდონი დოფამინის ანტაგონისტია, რომელსაც მეტოკლოპრამიდის და ზოგიერთი ნეიროლეპტიკის მსგავსად გააჩნია ღებინების საწინააღმდეგო მოქმედება.

დომპერიდონი ცუდად აღწევს ჰემატოენცეფალურ ბარიერში. დომპერიდონის გამოყენებას იშვიათად ახლავს ექსტრაპირამიდული გვერდითი ეფექტები, განსაკუთრებით მოზრდილებში, მაგრამ დომპერიდონი ასტიმულირებს ჰიპოფიზიდან პროლაქტინის გამოყოფას. მისი ღებინების საწინააღმდეგო მოქმედება, შესაძლოა, განპირობებულია პერიფერიული (გასტროკინეტიკური) მოქმედების და ქემორეცეპტორების ტრიგერულ ზონაში დოფამინის რეცეპტორების მიმართ ანტაგონიზმის კომბინირებით.

შიგნით მიღებისას დომპერიდონი ზრდის ანტრალური და დუოდენური შეკუმშვების ხანგრძლივობას, აჩქარებს კუჭის დაცლას თხევადი და ნახევრადმყარი ფრაქციებისაგან ჯანმრთელ პირებში და მყარი ფრაქციებისაგან იმ ავადმყოფებში, რომელთაც ეს პროცესი შეფერხებული ჰქონდათ, ამაღლებს საყლაპავის ქვედა სფინქტერის ტონუსს ჯანმრთელ პირებში. დომპერიდონი არ ახდენს მოქმედებას კუჭის სეკრეციაზე.

სიმეთიკონს გააჩნია ზედაპირულად აქტიური თვისებები, ამცირებს აირის შემცველობას ნაწლავებში. ამცირებს აირის ბუშტუკების ზედაპირულ დაჭიმულობას საჭმლის მომნელებელ ტრაქტში, იწვევს მათ გასკდომას; ბუშტუკების გასკდომისას გამოთავისუფლებულ აირებს ნაწლავის კედლები შთანთქავს ან მათი გამოყოფა პერისტალტიკის წყალობით ხდება.

ფარმაკოკინეტიკა

პრეპარატ დოპროკინ-შ-ის ფარმაკოკინეტიკა განპირობებულია მის შემადგენლობაში შემავალი კომპონენტების _ დომპერიდონის და სიმეთიკონის ფარმაკოკინეტიკით.

დომპერიდონი სწრაფად აბსორბირდება უზმოზე პერორალური მიღების დროს. პლაზმაში მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა დაახლოებით 1 საათის განმავლობაში.

დომპერიდონის მაქსიმალური კონცენტრაციის და AUჩ მნიშვნელობები იზრდებოდა დოზის პროპორციულად 10 მგ-დან 20 მგ-მდე დიაპაზონში. აღინიშნებოდა დომპერიდონის AUჩ მნიშვნელობის 2-3-ჯერ ზრდა პრეპარატის გამოყენებისას 4-ჯერ დღე-ღამეში (5 საათში ერთხელ) 4 დღის განმავლობაში.

დომპერიდონის დაბალი აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა შიგნით მიღებისას (დაახლოებით 15%) განპირობებულია ექსტენსიური პირველადი მეტაბოლიზმით ნაწლავის კედელში და ღვიძლში.

თუმცა ჯანმრთელ პირებში დომპერიდონის ბიოშეღწევადობა იზრდება ჭამის შემდეგ მიღებისას, პაციენტებმა ჩივილებით კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ უნდა მიიღონ დომპერიდონი ჭამამდე 15-30 წუთით ადრე. კუჭის წვენის ჰიპოაციდურობა ამცირებს დომპერიდონის აბსორბციას. პერორალური ბიოშეღწევადობა მცირდება, თუ პაციენტს მანამდე მიღებული აქვს ციმეტიდინი ან ნატრიუმის ბიკარბონატი. ჭამის შემდეგ დომპერიდონის მიღებისას მაქსიმალური აბსორბციის მისაღწევად საჭიროა უფრო მეტი დრო, АUС კი რამდენადმე იზრდება.

პერორალური მიღებისას დომპერიდონი არ აკუმულირდება და არ აინდუცირებს საკუთარ ცვლას; დღეში 30 მგ დომპერიდონის 2 კვირის განმავლობაში პერორალური მიღებისას, მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია პლაზმაში მიღებიდან 90 წუთში (21 ნგ/მლ) თითქმის იგივე იყო, რაც პრეპარატის პირველი დოზის მიღების შემდეგ (18 ნგ/მლ). დომპერიდონი 91-93%-ით უკავშირდება პლაზმის ცილებს.

დომპერიდონი მეტაბოლიზდება ღვიძლში ჰიდროქსილირების და N-დეზალკილირების გზით. შარდით და განავალით გამოყოფა შეადგენს პერორალური დოზის 31% და 66%-ს შესაბამისად.

უცვლელი სახით დომპერიდონის გამოყოფა შეადგენს მცირე პროცენტს (10% განავალით და 1% შარდით).პლაზმიდან ნახევარგამოყოფის პერიოდი ერთჯერადი დოზის მიღების შემდეგ შეადგენს 7-9 საათს ჯანმრთელ ადამიანებში, მაგრამ გახანგრძლივებულია ავადმყოფებში თირკმლის მძიმე უკმარისობით.

სიმეთიკონი გადანაწილდება ნაწლავის ღრუში. გამოიყოფა ფეკალიებით უცვლელი სახით, არ მეტაბოლიზდება ორგანიზმში.

გამოყენების ჩვენებები:

გულისრევის და ღებინების სიმპტომების შემსუბუქება.

 

გამოყენების წესი და დოზირება:

შიგნით მისაღები სუსპენზია.

გამოყენებამდე საჭიროა სუსპენზიის ფლაკონის შენჯღრევა. სუსპენზიის დოზირებისათვის იყენებენ საზომ ჭიქას, რომელიც გრადუირებულია შემდეგნაირად _2,5 მლ, 5 მლ, 7,5 მლ, 10 მლ,15 მლ.

პრეპარატი გამოყენებული უნდა იქნას მინიმალური ეფექტური დოზით დროის მაქსიმალურად ხანმოკლე პერიოდის განმავლობაში, რომელიც საჭიროა გულისრევის და ღებინების კონტროლისათვის.

პრეპარატის დოპროკინ-შ მიღება რეკომენდებულია ჭამის წინ. ჭამის შემდეგ მიღებისას ნელდება პრეპარატის აბსორბცია.

პაციენტები უნდა ეცადონ მიიღონ პრეპარატი დაგეგმილ დროს. დაგეგმილი დოზის მიღების გამოტოვების შემთხვევაში შემდეგი დოზა მიღებული უნდა იქნას განრიგის თანახმად. არ არის რეკომენდებული დოზის გაორმაგება გამოტოვებული დოზის საკომპენსაციოდ.

როგორც წესი, მკურნალობის მაქსიმალური ხანგრძლივობა არ აღემატება 1 კვირას.

მოზრდილები და მოზარდები (12 წლის ასაკიდან 35 კგ და მეტი სხეულის მასით): სუსპენზიის10 მლ 3 ჯერამდე დღე-ღამეში; მაქსიმალური დოზა _ 30 მლ დღე-ღამეში.

ახალშობილები, ჩვილები და ბავშვები(12 წლამდე ასაკის და 35 კგ-ზე ნაკლები სხეულის მასით): 0,25 მგ/კგ სხეულის მასაზე 3-ჯერ დღე-ღამეში; მაქსიმალური დოზა _ 0,75 მგ/კგ სხეულის მასაზე დღე-ღამეში. მაგალითად, ერთჯერადი დოზა ბავშვისათვის სხეულის მასით 10 კგ შეადგენს სუსპენზიის 2,5 მლ-ს, მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა _ სუსპენზიის 7,5 მლ-ს.

 

უკუჩვენებები:

- მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ;

- ჰიპოფიზის პროლაქტინ-მაპროდუცირებელი სიმსივნე (პროლაქტინომა);

- სისხლდენა კუჭ-ნაწლავიდან, მექანიკური გაუვალობა ან პერფორაცია, როცა კუჭის მოტორიკის სტიმულაცია შესაძლოა სახიფათოიყოს;

- ღვიძლის ფუნქციების მძიმე და საშუალო სიმძიმის დარღვევები;

- პაციენტები გულის გამტარობის ინტერვალების,განსაკუთრებით Qთც, ცნობილი ზრდით და პაციენტები ელექტროლიტური ბალანსის მნიშვნელოვანი დარღვევებით ან გულის თანმხლები დაავადებებით, მაგალითად, გულის შეგუბებითი უკმარისობა;

- ერთდროული გამოყენება პრეპარატებთან, რომლებიც ახანგრძლივებენ Qთ ინტერვალს;

- ერთდროული გამოყენება ჩYP3A4 ძლიერ ინჰიბიტორებთან (მიუხედავადმათი უნარისა გაახანგრძლივონ Qთ ინტერვალი).

გვერდითი მოქმედება:

გვერდითი რეაქციების განვითარების სიხშირე: ძალიან ხშირად (≥ 1/10), ხშირად (≥ 1/100, მაგრამ< 1/10), არახშირად (≥ 1/1000, მაგრამ< 1/100), იშვიათად (≥ 1/10000, მაგრამ< 1/1000), ძალიან იშვიათად (< 1/10000), უცნობი სიხშირის (დადგენა შეუძლებელია მონაცემების არარსებობის გამო).

იმუნური სისტემის მხრივ: უცნობი სიხშირის - ანაფილაქსიური რეაქციები, ანაფილაქსიური შოკის ჩათვლით.

ფსიქიკური დარღვევები: არახშირად - ლიბიდოს დაქვეითება, შფოთვა; უცნობი სიხშირის - აჟიტაცია, ნერვული აგზნებადობა.

ნერვული სისტემის მხრივ: არახშირად - ძილიანობა, თავის ტკივილი; უცნობი სიხშირის - ექსტრაპირამიდული სინდრომი, კრუნჩხვები, მოუსვენარი ფეხების სინდრომი (მოუსვენარი ფეხების სინდრომის გამწვავება პაციენტებში პარკინსონის დაავადებით). ექსტრაპირამიდული მოვლენები აღინიშნება ძირითადად ახალშობილებში და ადრეული ასაკის ბავშვებში. სხვა არასასურველი რეაქციები ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ, დაკავშირებული კონვულსიებთან და აჟიტაციებთან, ასევე ძირითადად აღინიშნებოდა ჩვილებსა და ბავშვებში.

მხედველობის ორგანოს მხრივ: უცნობი სიხშირის - ოკულოგირული კრიზი.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: უცნობი სიხშირის - Qთ ინტერვალის გახანგრძლივება, პარკუჭოვანი არითმია, უეცარი კარდიული სიკვდილი, `პირუეტის~ ტიპის პარკუჭოვანი ტაქიკარდია.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: ხშირად - პირის სიმშრალე; არახშირად - დიარეა.

კანის და კანქვეშა ქსოვილების მხრივ: არახშირად - ქავილი, გამონაყარი; უცნობი სიხშირის - ანგიონევროზული შეშუპება, ჭინჭრის ციება.

რეპროდუქციული სისტემის და სარძევე ჯირკვლების მხრივ: არახშირად - ტკივილი სარძევე ჯირკვლების არეში, სარძევე ჯირკვლების მგრძნობელობა, გალაქტორეა; იშვიათად - გინეკომასტია, ამენორეა.

თირკმელების და საშარდე გზების მხრივ: უცნობი სიხშირის - შარდის შეკავება.

ლაბორატორიული მაჩვენებლები: უცნობი სიხშირის - ღვიძლის ფუნქციის ლაბორატორიული მაჩვენებლების გადახრები, სისხლში პროლაქტინის დონის ზრდა.

სხვა: არახშირად - ასთენია.

 

განსაკუთრებული მითითებები:

თირკმელების ფუნქციის დარღვევები

დომპერიდონის ნახევარგამოყოფის პერიოდი იზრდება თირკმელების ფუნქციის მძიმე დარღვევების დროს. მრავალჯერადი გამოყენებისას საჭიროა დომპერიდონის მიღების სიხშირის შემცირება 1-2 ჯერამდე დღე-ღამეში დარღვევის სიმძიმის ხარისხის მიხედვით. შეიძლება საჭირო გახდეს დოზის ოდენობის კორექტირება.

ეფექტები გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ

დომპერიდონი იწვევს Qთ ინტერვალის გახანგრძლივებას ელექტროკარდიოგრამაზე. პოსტმარკეტინგული დაკვირვების პერიოდში აღინიშნებოდა Qთ ინტერვალის გახანგრძლივების და ორმხრივ მიმართული პარკუჭოვანი ტაქიკარდიის გამოვლენის ძალიან იშვიათი შემთხვევები პაციენტებში, რომლებიც დომპერიდონს იღებდნენ. ასეთი შემთხვევები აღინიშნებოდა პაციენტებში რისკ-ფაქტორებით, რომლებიც შესაძლებელია მოიცავდნენ ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევებს და თანმხლებ მკურნალობას.

ეპიდემიოლოგიურმა კვლევებმა აჩვენა, რომ დომპერიდონი იწვევდა სერიოზული პარკუჭოვანი არითმიების განვითარების ან უეცარი კარდიული სიკვდილის რისკის ზრდას. მომატებული რისკი აღინიშნებოდა 60 წელზე უფროსი ასაკის პაციენტებში, პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ 30 მგ-ზე მაღალ სადღეღამისო დოზებს, ასევე პაციენტებში, რომლებიც ერთდროულად იღებდნენ Qთ ინტერვალის გამახანგრძლივებელ პრეპარატებს ან ჩYP3A4-ისინჰიბიტორებს.

მოზრდილებსა და ბავშვებში დომპერიდონი გამოყენებული უნდა იქნას მინიმალურ ეფექტურ დოზებში.

დომპერიდონი უკუნაჩვენებია პაციენტებში გულის გამტარობის ინტერვალების,განსაკუთრებით Qთც,ზრდით, პაციენტებში, ელექტროლიტური ბალანსის მნიშვნელოვანი დარღვევებით (ჰიპოკალიემია, ჰიპერკალიემია, ჰიპომაგნიემია), ბრადიკარდიით ან გულის თანმხები დაავადებებით, როგორიცაა გულის შეგუბებითი უკმარისობა, პარკუჭოვანი არითმიის განვითარების რისკის მომატების მიზეზით. ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევები (ჰიპოკალიემია, ჰიპერკალიემია, ჰიპომაგნიემია) ან ბრადიკარდია წარმოადგენენ მდგომარეობებს, რომლებიც ზრდიან არითმიის განვითარების რისკს.

აუცილებელია დომპერიდონით მკურნალობის შეწყვეტა გულის არითმიასთან დაკავშირებული ნიშნების ან სიმპტომების აღმოცენების შემთხვევაში; პაციენტმა უნდა მიმართოს ექიმს.

პაციენტს უნდა განემარტოს, რომ დროულად აცნობოს ექიმს გულისმხრივ ყველა სიმპტომის შესახებ.

გამოყენება ჩვილებში

ნევროლოგიური გვერდითი ეფექტების გამოვლენის რისკი პატარა ბავშვებში უფრო მაღალია, რადგანაც მეტაბოლური ფუნქციები და ჰემატოენცეფალური ბარიერი სიცოცხლის პირველ თვეებში არ არის სრულად განვითარებული. ჭარბმა დოზირებამ ბავშვებში შეიძლება გამოიწვიოს ექსტრაპირამიდული სიმპტომები, მაგრამ განხილული უნდა იქნას სხვა შესაძლო მიზეზებიც.

გამოყენება ჩYP3A4-ისმძლავრ ინჰიბიტორებთან

თავი უნდა ავარიდოთ ერთდროულ გამოყენებას პერორალურ კეტოკონაზოლთან, ერითრომიცინთან ან ჩYP3A4-ისსხვა მძლავრინჰიბიტორებთან, რომლებიც ზრდიან Qთც ინტერვალს.

ლევოდოპას ერთდროული გამოყენება

ლევოდოპას დოზის კორექტირების აუცილებლობის არარსებობის მიუხედვად, დომპერიდონთან ერთდროულად გამოყენებისას აღინიშნებოდა სისხლის პლაზმაში ლევოდოპას კონცენტრაციის ზრდა.

პრეპარატიდოპროკინ-შშეიცავს 200 მგ თხევად სორბიტოლს (არაკრისტალიზებადს) 1 მლ-ზე, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს მსუბუქი საფაღარათო ეფექტი.

პაციენტებმა ფრუქტოზას აუტანლობის იშვიათი მემკვიდრული პრობლემებით არ უნდა მიიღონ ეს პრეპარატი.

პრეპარატი შეიცავს ნატრიუმის მეთილპარაჰიდროქსიბენზოატს და ნატრიუმის პროპილპარაჰიდროქსიბენზოატს, რომლებსაც შეუძლიათ ალერგიული რეაქციების გამოწვევა (შესაძლოა დაგვიანებულის).

 

ზემოქმედება ავტოტრანსპორტის ტარების და მექანიზმების მართვის უნარზე:

დოპროკინ-შარ ახდენს ან ახდენს უმნიშვნელო ზეგავლენას ავტოტრანსპორტის მართვის და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე.

 

გამოყენება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში:

არსებობს რეგისტრაციის შემდგომი გარკვეულიმონაცემები დომპერიდონის ორსულ ქალებში გამოყენების შესახებ. ცხოველებზე ჩატარებულმა კვლევებმა აჩვენა რეპროდუქციული ტოქსიკურობა იმ დოზებში გამოყენებისას, რომლებიც ტოქსიკურია დედის ორგანიზმისათვის. დომპერიდონის გამოყენება ორსულობის დროს შესაძლებელია, თუ იგი დასაბუთებულია მოსალოდნელი დადებითი თერაპიული ეფექტით.

დომპერიდონი გამოიყოფა დედის რძეში; ძუძუთა ბავშვები იღებენ 0,1%-ზე ნაკლებს დოზისა, რომელიც კორექტირებულია დედის სხეულის მასის მიხედვით. არასასურველი ეფექტების გამოვლენა, განსაკუთრებით გულის მხრივ, დედის რძიდან მოხვედრილი პრეპარატის მოქმედების შემდეგ, ვერ იქნება გამორიცხული. საჭიროა გადაწყვეტილების მიღება ძუძუთი კვების შეწყვეტის ან დომპერიდონით მკურნალობის შეწყვეტის/შეჩერების შესახებ, ბავშვისთვის ძუძუთი კვების სარგებლის და დედისთვის მკურნალობის სარგებლის გათვალისწინებით. აუცილებელია სიფრთხილის დაცვა ძუძუთი კვებაზე მყოფ ჩვილებში Qთც ინტერვალის გახანგრძლივების რისკის ზრდის ფაქტორების არსებობის შემთხვევაში.

გამოყენება პედიატრიაში:

პრეპარატი გამოიყენება პედიატრიულ პრაქტიკაში.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

დომპერიდონის მეტაბოლური გარდაქმნა ძირითადად ციტოქრომ Р450-ისСYРЗА4სისტემის მონაწილეობით ხდება.Iნ ვიტრო კვლევების საფუძველზე შეიძლება ვივარაუდოთ, რომ დოპროკინ-შ-ის სამკურნალო საშუალებებთან მიღებამ, რომლებიც მნიშვნელოვნად აინჰიბირებენ ამ ფერმენტს, შეიძლება გამოიწვიოს პლაზმაში დომპერიდონის დონის ზრდა.

მომატებულია Qთ ინტერვალის გახანგრძლივების რისკი ფარმაკოდინამიკური და/ან ფარმაკოკინეტიკური ურთიერთქმედების შედეგად.

 

უკუნაჩვენები კომბინაციები:

- Qთ ინტერვალის გამახანგრძლივებელი პრეპარატები: IA კლასის ანტიარითმიული პრეპარატები (მაგალითად, დიზოპირამიდი, ჰიდროქინიდინი, ქინიდინი); IIIკლასის ანტიარითმიული პრეპარატები (მაგალითად, ამიოდარონი, დოფეტილიდი, დრონედარონი, იბუტილიდი, სოტალოლი); ნეიროლეპტიკები (მაგალითად, ჰალოპერიდოლი, პიმოზიდი, სერტინდოლი); ანტიდეპრესანტები (მაგალითად, ციტალოპრამი, ესციტალოპრამი); ანტიბიოტიკები (მაგალითად, ერითრომიცინი, ლევოფლოქსაცინი, მოქსიფლოქსაცინი, სპირამიცინი); სოკოს საწინააღმდეგო საშუალებები (მაგალითად, პენტამიდინი); მალარიის საწინააღმდეგო პრეპარატები (კერძოდ, ჰალოფანტრინი, ლუმეფანტრინი); კუჭ-ნაწლავის პრეპარატები (მაგალითად, ციზაპრიდი, დოლასეტრონი, პრუკალოპრიდი); ანტიჰისტამინური პრეპარატები (მაგალითად, მეკვიტაზინი, მიზოლასტინი); კიბოს საწინააღმდეგო პრეპარატები (მაგალითად, ტორემიფენი, ვანდეტანიბი, ვინკამინი); ზოგიერთი სხვა პრეპარატი (მაგალითად, ბეპრიდილი, დიფემანილი, მეტადონი);

- СYРЗА4-ისმძლავრი ინჰიბიტორები (მიუხედავადმათი უნარისა გაახანგრძლივონ Qთ ინტერვალი): პროტეაზას ინჰიბიტორები; სისტემური მოქმედების აზოლური სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატები; ზოგიერთი მაკროლიდი (ერითრომიცინი, კლარითრომიცინი, ტელითრომიცინი).

არარეკომენდებული კომბინაციები: СYРЗА4-ისზომიერი ინჰიბიტორები (მაგალითად, დილთიაზემი, ვერაპამილი, მაკროლიდების ჯგუფის ზოგიერთი ანტიბიოტიკი).

კომბინაციები, რომლებიც სიფრთხილით უნდა იქნას გამოყენებული: ბრადიკარდიის და ჰიპოკალიემიის გამომწვევი პრეპარატები, ასევე აზითრომიცინი და როქსითრომიცინი.

ციმეტიდინი, ნატრიუმის ჰიდროკარბონატი, სხვა ანტაციდური და ანტისეკრეტორული პრეპარატები ამცირებენ დომპერიდონის ბიოშეღწევადობას.

ანტიქოლინერგულ საშუალებებს შეუძლიათ დომპერიდონის მოქმედების ნეიტრალიზება.

შეიძლება დოპროკინ-შ-ის ერთდროულად მიღება ნეიროლეპტიკებთან, რომელთა მოქმედებასაც იგი არ აძლიერებს; დოფამინერგული რეცეპტორების აგონისტებთან (ბრომოკრიპტინი, ლევოდოპა), რომელთა არასასურველ პერიფერიულ ეფექტებს, როგორიცაა საჭმლის მონელების დარღვევა, გულისრევა და ღებინება, იგი თრგუნავს, ამასთან არ მოქმედებს მათ ძირითად თვისებებზე.

ჭარბი დოზირება

სიმპტომები: მომატებული აგზნებადობა, ძილიანობა, კრუნჩხვები, დეზორიენტაცია და ექსტრაპირამიდული რეაქციები, განსაკუთრებით ჩვილებსა და ბავშვებში.

მკურნალობა: სიმპტომური, სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს. კუჭის ამორეცხვა, აქტივირებული ნახშირის გამოყენება და სათანადო დაკვირვება.

ანტიქოლინერგული, პარკინსონის საწინააღმდეგო პრეპარატები შეიძლება ეფექტური აღმოჩნდეს ექსტრაპირამიდული რეაქციების გამოვლენისას. Qთ ინტერვალის გახანგრძლივების შესაძლებლობის გამო საჭიროა ელექტროკარდიოგრამის მონიტორინგი.

 

გამოშვების ფორმა:

შიგნით მისაღები სუსპენზიის 60 მლ მოთავსებულია ყვითელი ფერის შუშის ფლაკონშიპლასტმასის ხრახნიანი თავსახურით.

1 ფლაკონი საზომ ჭიქასთან და გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები:

ინახება არა უმეტეს 25°ჩტემპერატურაზე.

ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:

3 წელი წარმოების თარიღიდან.

პრეპარატის გამოყენება შესაძლებელია ფლაკონის გახსნიდან 15 დღის განმავლობაში.

არ გამოიყენება ვარგისიანობის ვადის ამოწურვის შემდეგ.

 

აფთიაქიდან გაცემის წესი:

გაიცემა ფორმა #3 რეცეპტით.