ლიმფადენიტი
ლიმფადენიტი – ლიმფური კვანძების ანთება, რომელსაც ახლავს ჩირქოვანი გამონადენი. გამოიყოფა ლიმფადენიტის რამოდენიმე სახეობა:
· ყელის ლიმფადენიტი;
· მწვავე ლიმფადენიტი;
· ჩირქოვანი ლიმფადენიტი;
· ქრონიკული ლიმფადენიტი;
· ყბისქვეშა ლიმფადენიტი;
· საბავშვო ლიმფადენიტი.
მიზეზები
დაავადების გამომწვევი მიზეზებია:
· მიკროორგანიზმები, რომლებიც აღწევენ ლიმფურ კვანძებში მწვავე ან ჩირქიანი ადგილების სისხლძარღვების მიერ გამოტარებული სისხლით, ლიმფით ან კონტაქტის გამო;
· აივ-ინფექცია;
· სასუნთქი გზების ინფექციები;
· ბაქტერიული ინფექციები;
· სოკოვანი ან პარაზიტული ინფექციები;
· ტუპერკულოზი;
· ლიმფური კვანძების კიბო;
· ლიმფომა;
· მეტასტატიკური სიმსივნეები სხეულის სხვა ნაწილებში.
სიმპტომები
დაავადების ძირითადი სიმპტომებია:
· შესიებული ლიმფური კვანძები;
· ქავილი;
· გამონაყარი;
· სხეულის მაღალი ტემპერატურა (38,5С-ზე მეტი);
· ლიმფური კვანძების ადგილებში სიწითლე და შეშუპება;
· გართულებული ან გახშირებული სუნთქვა;
· გახშირებული გულისცემა;
· ლიმფური კვანძების ადგილებში ძლიერი ტკივილი;
· ორგანიზმის საერთო სისუსტე;
· ციება.
დიაგნოსტიკა
დიაგნოსტიკისთვის პაციენტს უტარდება:
· პირველადი ჩირქოვანი კერის დადგენა-გამოკვლევა;
· ლიმფური კვანძის პუნქციური ბიოპსია;
· სისხლის საერთო ანალიზი;
· შარდის საერთ ანალიზი;
· პაციენტის მხრიდან ტუპერკულოზით დაავადებულთან კონტაქტის შემთხვევაში ტარდება რეაქცია ტუბერკულინზე;
· დაზიანებული ნაწილის კომპიუტერული ტომოგრაფიით გამოვლენა.
მკურნალობა
აქტუალურია შემდეგი ქმედებები:
· წამლების მიღება (ანალგეტიკები, ანტიბიოტიკები, ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები და ა.შ.);
· გრილი, სველი კომპრესები ანთების ჩასაცხრობად;
· აბსცესის მოსაშორებლად ქირურგიული მეთოდით ჩარევა.
ყბისქვეშა ლიმფადენიტისთვის:
· ბუროვის სითხის პირის ღრუს გამორეცხვა;
· ცივი საფენები;
· ანალგეტიკებისა და ანტიბიოტიკების მიღება.
საშიშროება
ლიმფადენიტის დროს რისკ-ფაქტორები დამოკიდებულია დაავადების გამომწვევ ძირიდად მიზეზზე. ყველაზე საშიში პერსპექტივა არის ლეტალური შედეგი, რომელიც შეიძლება პროვოცირებული იყოს როგორც ლიმფადენიტით, ისე სხვა დაავადებებით, რომლებმაც გამოიწვია ლიმფადენიტი. არის შემთხვევები, როცა ლიმფადენიტი თავისით გადის და მკურნალობას არ საჭიროებს.
პროფილაქტიკა
რეკომენდირებულია:
· ტრავმებისგან თავის დაცვა;
· ანთებით-ჩირქოვანი დაავადებების დროული მკურნალობა;
· ტუპერკულოზის და ინფექციური დაავადებების მქონე პირებთან კონტაქტისგან თავის შეკავება;
· ჯანსაღი ცხოვრების წესი და მავნე ჩვევებზე უარის თქმა.